της Πελαγίας Στασινού
Στην κοινωνία μας, στις μέρες μας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν έντονες καταστάσεις ανασφάλειας που αυξάνουν το στρες, το άγχος και την κατάθλιψη.
Επαναλαμβανόμενες έρευνες δείχνουν πως τα συμπτώματα του άγχους, του συσσωρευμένου στρες (συνεχής πίεση του ανθρώπου από πολλαπλά γεγονότα), καθώς και η κατάθλιψη, οδηγούν σε καρδιαγγειακά προβλήματα και ασθένειες του εγκεφάλου.
Ένα όμως σημαντικό χαρακτηριστικό, το οποίο αξίζει προσοχής, είναι πως στις έρευνες αυτές, διαπιστώθηκε ότι οι ψυχοσωματικές αυτές καταστάσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι, πολύ συχνά συνδέονται με το χαμηλό εισόδημα και την οικονομική στέρηση.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δύο πρόσφατες μελέτες που θα παρουσιαστούν στις επιστημονικές συνεδρίες της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, εντοπίστηκε μεταξύ άλλων, ότι το συσσωρευμένο στρες, είναι υψηλότερο σε άτομα με χαμηλό εισόδημα. Ενώ ταυτόχρονα σχετίζεται με 22% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αθηροσκλήρωσης στον άνθρωπο (πάθηση των αρτηριών και των αγγείων του κυκλοφορικού συστήματος).
Τα παραπάνω αποτελέσματα έρχονται να επιβεβαιώσουν προηγούμενες έρευνες που διαπίστωναν ότι όσο χαμηλότερο είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος κατάθλιψης που οδηγεί σε αυτοκτονία.
Σε μελέτη η οποία παρουσιάστηκε από ερευνητές του Harvard το 2017, συλλέχθηκαν εξίσου σημαντικά στοιχεία. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε για να διαπιστωθεί, κατά πόσον το εισόδημα συμβάλει στην πρόκληση κατάθλιψης. Σε 250 άτομα, τα οποία είχαν ήδη κατάθλιψη ή κινδύνευαν να εμφανίσουν, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως όσοι είχαν εισόδημα κάτω από 25.000 δολάρια το χρόνο, είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να οδηγηθούν στην κατάθλιψη και δυο φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να οδηγηθούν σε αυτοκτονικές συμπεριφορές. Ενώ αντίστοιχα, άτομα με υψηλότερα εισοδήματα, ανταποκρίνονταν θετικότερα σε θεραπείες κατά της κατάθλιψης.
Πώς όμως αξιοποιούνται οι παραπάνω έρευνες στην πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα στην Ελλάδα και παγκόσμια;
Καμία πολιτική απόφαση δεν λαμβάνει υπόψη της την ανάγκη καταπολέμησης της κατάθλιψης και του στρες, εφαρμόζοντας πολιτικές αύξησης των εισοδημάτων των πολιτών. Δεν βλέπουμε να χρησιμοποιούνται αυτές οι επιστημονικές έρευνες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, με σκοπό να προσφέρονται στους ανθρώπους δίκαιες και ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης, με άφθονα αγαθά στην διάθεσή τους και ένα περιβάλλον πλούσιο όπως τους αρμόζει.
Αντί αυτού, παρατηρούμε πενιχρούς μισθούς με δυσανάλογα υψηλό κόστος ζωής, ληστρικές φορολογίες παντού (σε εισόδημα, περιουσία, καταναλωτικά αγαθά), κατασχέσεις των κατοικιών, διόδια στους εθνικούς δρόμους. Δηλαδή ένα «κράτος» που στερεί με την επαίσχυντη πολυνομία του, την αφθονία και την ασφάλεια από τους ανθρώπους. Με ποιο δικαίωμα κλέβουν την αφθονία που η ίδια η δημιουργία έχει για όλους μας;
Είναι υπόλογοι και υπεύθυνοι για την γενικευμένη σκόπιμη φτωχοποίηση με τις άδικες επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων.
Μόνο σε μια πραγματική δημοκρατία θα είναι δυνατό οι άνθρωποι να ευημερούν, όπου θα υπάρχει ένα σύστημα διακυβέρνησης από ανθρώπους για ανθρώπους, με αξίες, αρχές και νόμους πολιτείας για όλους και προς όλους που θα διασφαλίζονται από το δίκαιο της ολότητας όλων και κάθε άνθρωπος θα δημιουργεί ελεύθερα και με υγεία για το σύνολο, που ουσιαστικά είναι και ο ίδιος του ο εαυτός.
